KATARZYNA ZYGMUNT Z KORYTKOWA DUŻEGO - TRADYCYJNE PISANKI I PALMY WIELKANOCNE
W Korytkowie Dużym od wielu lat działa uznana twórczyni ludowa Katarzyna Zygmunt. Urodziła się w 1953 r. Ta znana w regionie pisankarka i palmiarka wywodzi się z rodziny, gdzie od pokoleń zajmowano się tym rzemiosłem. Pani Katarzyna swoje umiejętności posiadła dzięki babce Emilii Iwańczyk, która technikę ich wykonywania przekazała swojej córce Władysławie Kłodnickiej i wnuczce Katarzynie.
Pisanki Katarzyny Zygmunt wykonywane są techniką batikową. Na starannie dobranych o bardzo jasnej skorupce jajkach, rysuje wzór rozgrzanym pisakiem umoczonym w pszczelim wosku. Następnie moczy je w farbie, a po uzyskaniu odpowiedniej barwy tła nanosi kolejny element wzoru i ponownie maluje. Dla uzyskania wielobarwnego wzoru, proces ten powtarza wielokrotnie. Stosując tradycyjne wzory biłgorajskie, różne kompozycje jodełek, spirali, meandrów, drzewek życia, jednocześnie umiejętnie łączy je z własnymi motywami – stylizowanymi kwiatami, gałązkami, elementami pasmowymi. Bogata kolorystyka pisanek, mimo stosowania farb syntetycznych, nawiązuje do barw tradycyjnych - brązowe, żółte, zielone, czerwone, granatowe i czarne. Wykonanie jednej pisanki to proces pracochłonny, trwający ponad godzinę, nie licząc czasu, w którym gotowane są jajka (ok. 2 godziny). Pisanki z Korytkowa Dużego są szeroko znane i bardzo cenione nie tylko w regionie biłgorajskim, ale i w Polsce. Jako przykład tradycyjnej biłgorajskiej sztuki ludowej znajdują się w zbiorach wielu muzeów, m.in. w Warszawie, Krakowie, Lublinie, Zamościu i Biłgoraju.
Wykonanie palmy wielkanocnej, nie wymaga tyle czasu co wykonanie pisanki. Jednak, żeby w okresie Wielkiego Postu, tuż przed Palmową Niedzielą, można było przygotować palmę, należy się do tego przygotowywać już w lecie zbierając i zasuszając nierozkwitłe do końca kwiaty, trzciny i trawy. Niezbędne będą również świeże gałązki bazi, zielonego bukszpanu lub barwinku oraz nici lub drucik do wiązania palmy. Przygotowane gałązki należy przyciąć do odpowiedniej długości, żeby się dobrze w palmie układały. Palmę zaczyna się układać od góry, od kiści trzciny i gałązek bazi, którym przypisuje się określoną leczniczą i magiczną moc. Następnie wykonuje się dookoła wianuszek np. z zielonego bukszpanu, potem kolejno, przesuwając się w dół, układa się następne warstwy, zasuszonych suchołusek, gipsówki, liści trzciny itd. Zasada jest jedna, wszystkie materiały muszą być naturalne, gdyż w tradycyjnej palmie biłgorajskiej nie stosuje się farbowanych traw, ani zbóż. Pani Katarzyna dzieli się swoją wiedzą i technikami, ucząc dzieci i młodzież podczas rokrocznych regionalnych warsztatów odbywających się w muzeach, ośrodkach kultury, szkołach i bibliotekach.
